Om privéredenen verkopen Tom Ebus (54) en Lilian Janssen (53) hun bedrijf aan de Herungerweg in Venlo. Janssen wilde uit het bedrijf stappen en Ebus wilde niet alleen verder. Binnen de familie was er niemand die het bedrijf wilde voortzetten. Daarom werd het bedrijf in de stille verkoop gezet. In Grubbenvorst opent de zaak op de Kloosterstraat.
Online verkoop
"We hebben de zaak zo’n zeven jaar geleden te koop gezet", zegt Ebus. "Maar het is niet makkelijk om zo’n groot bedrijf te verkopen. Van de zeven bloemenzaken die te koop staan, worden er maar twee verkocht." Janssen voegt toe: "De markt is ook veranderd. We hebben een heel grote winkel, terwijl de zakelijke markt en online klanten de grootste afnemers van ons bedrijf zijn." Toch lukte het om de zaak te verkopen. Het personeel verhuist mee naar de nieuwe eigenaren in Grubbenvorst.
Goed afronden
Ebus weet nog niet wat hij gaat doen als hij de zaak heeft overgedragen. "Daar ben ik bewust niet mee bezig. Het moet ook geen obsessie worden. Ik wil dit eerst goed afronden, het duurt voor ons ook nog even voordat we hiermee klaar zijn. We willen de nieuwe eigenaar op weg helpen waar dat nodig is. Daarna hoop ik dat er iets leuks op mijn pad komt, want ik mag nog zeker zo’n twaalf jaar werken tot mijn pensioen." Ook Janssen wil zich eerst focussen op het goed afronden van de zaak. Daarnaast heeft zij nog een ander bedrijf dat haar aandacht nodig heeft.
Grubbenvorst
Met het vertrek van de Herungerweg (naar de Kloosterstraat in Grubbenvorst) komt er een einde aan een lange geschiedenis van Nizza Bloembinders in Venlo. "Ik ken niet de hele historie van het bedrijf, de exacte startdatum heb ik niet paraat. Maar wat ik wel weet, is dat de naam Nizza honderd jaar geleden al bekend was. Onze familie zit er nog niet zo lang in; ik heb het bedrijf van mijn ouders overgenomen", zegt Ebus.
Willem-Alexander
Met het stoppen van het bedrijf blijven er voor Janssen en Ebus anekdotes uit het verleden over. "Het winnen van de prijs voor beste bloembinderij van Nederland was natuurlijk een heel mooi moment", zegt Janssen. Ebus gaat nog wat verder terug in de tijd: "Ineens werd onze parkeerplaats afgesloten, overal stond beveiliging en alles werd gecontroleerd. Wat bleek? Willem-Alexander kwam bij ons een bloemetje kopen. Dat was nog in de tijd dat mijn ouders de zaak runden. Mijn moeder heeft met dat verhaal zelfs de Story of de Privé gehaald."
Vreugde en verdriet
Janssen en Ebus gaan het werken met bloemen zeker missen. "Bloemen staan vaak voor emotie. We zijn erbij op momenten van vreugde, maar ook van verdriet. We krijgen van klanten het vertrouwen om zo’n moment vorm te geven", zegt Janssen. "Dat ga ik zeker missen, maar vooral ook de mensen hier, de dynamiek als er een grote opdracht binnenkomt, die we dan met zijn allen toch weten weg te werken."