Precies nagebouwdHet oude klaslokaal is geïnspireerd op een schilderij van Jan Steen. Alles in de ruimte is precies nagebouwd zoals het was in de Gouden Eeuw. Bezoekers zien hoe kinderen bij een schoolmeester thuis leerden lezen, schrijven en rekenen. Dat gebeurde vaak na een ochtend werken op het land.
Streng toegesproken
Het nieuwe schooltje is anders dan het al bestaande klaslokaal in het museum, waar schoolbankjes en inktpotjes te zien zijn. In dit nieuwe deel is de sfeer huiselijk en rommelig. Net als op het schilderij van Jan Steen hangen kinderen rond, die soms streng worden toegesproken door de ‘juffrouw’.
In het oudste lokaal krijgen kinderen veel persoonlijke aandacht. In het lokaal uit de jaren ‘30 is het klassikaal en streng. “De kinderen zaten met 40 tot 48 tegelijk in de klas,” vertelt een vrijwilliger. “Ze schreven met kroontjespennen en inkt, wat vaak leidde tot vlekken en gekladder.”
Een van de vrijwilligers laat zien hoe het eraan toe ging. “Als je met de inktpotjes rammelde, werd de juffrouw boos. Dan moest je soms zelfs in de hoek staan. De lessen waren streng en iedereen moest hetzelfde doen. Maar dat hoorde erbij in die tijd.”
Meer begrip
Bezoekers mogen zelf proberen te schrijven met een veer en krijgen uitleg over hoe het onderwijs in de 17e eeuw werkte. Volgens de vrijwilligers zorgt het schooltje voor meer begrip over het onderwijs in vroegere jaren. “Kinderen en volwassenen hebben vaak geen idee hoe onderwijs destijds in zijn werk ging. Door het te laten zien en ervaren, begrijpen ze dat beter,” zegt een van de vrijwilligers.